In een overvol huis kun je niet opruimen!
Als je zoveel spullen hebt dat je niet meer kunt lopen, als je overal stapels, dozen, tassen, verpakkingen etc. hebt, dan kun je je amper bewegen.
Je hebt geen werkruimte. Opruimen is niet te doen. Mentaal niet: je bent lamgeslagen, alles verlamt je. Emotioneel niet: ‘het lukt toch niet’; Het is immers een en al berg waar je tegenop ziet. En fysiek kun je geen kant op: Niet alleen heb je voor jezelf geen ruimte, om iets te bekijken, uit te zoeken, categorieën te maken. Je kunt ook nergens naar toe met je spullen: Alle kasten zijn vol. Dat maakt ook niet meer zo veel uit: je kunt er toch niet meer bij, want de kasten zijn geblokkeerd door alles wat ervoor staat. De deurkasten kunnen daardoor niet open. En als je dus begint met ‘opruimen’, dan is het eerste dat je vastpakt al iets waarvan je je onmiddellijk afvraagt waar het dan naar toe moet, naar toe zou kunnen überhaupt…..
Dus geloof me: Heb jij teveel om je heen? Neem het jezelf dan niet kwalijk dat je denkt dat je het niet (meer) kan. Opruimen kán ook niet: In het begin kun je alleen verplaatsen en weggooien. Doe het maar. Denk niet! Verstand op nul. Begin gewoon. Stukje bij beetje. Stapje voor stapje en als je dan eenmaal bent begonnen, dan gaat er wat ruimte komen. Echt waar. Hoe meer je weggooit, hoe meer ruimte er komt natuurlijk.
Geloof me: Het is niet gek dat je je zo onmachtig voelt. Maar als je t het écht wil veranderen, dan moet je daar wel doorheen! Misschien hoef je het niet alleen te doen: als je te ‘vast’ zit of je te rot voelt, dan kun je altijd om hulp vragen en/of professionele ondersteuning inhuren! Je mag mij als Professional Organizer natuurlijk ook altijd bellen!
