Hoe kan ik makkelijker de spullen van mijn overleden moeder wegdoen?
De vraag aan mij als Psychologie Magazine-expert en mijn reactie daarop:
Beste Manita,
Al bijna drie jaar staan de spullen van mijn overleden moeder in de opslag. Ik wil een begin maken met opruimen. Maar het kost mijn moeite. Mijn moeder heeft me altijd zeer indringend overtuigd van de “waarde” van haar spullen. Dat blijkt achteraf zeer betrekkelijk. Bij elk ding dat ik vast pak, hoor ik haar stem weer. Dan ga ik “het gevecht” aan. En slaap slecht wanneer ik de spullen toch heb weggedaan. (een deel heb ik kort na haar overlijden al moeten opruimen). Welke leidraad kan je me adviseren?
Bij voorbaat dank.
Vriendelijke groet,
Hai ……,
Dit is heel lastig voor je, dat is duidelijk! Misschien heeft het nut als je een aantal factoren even opschrijft voor jezelf:
· Hoe lang heb je er slecht van geslapen?
· En heb je van het weggooien van toen nog steeds spijt of anderszins last? · Of heb je inmiddels meer last van het ‘moeten’ weggooien van de volgende ronde spullen?
· Hecht je zelf aan spullen of is het alleen plaatsvervangend? Heel simpel geredeneerd heeft natuurlijk niemand wat aan die spullen als ze in de opslag staan… waarschijnlijk kost het je alleen maar geld. Is er niemand die je zou kunnen helpen met dit hele proces en misschien met het afvoeren van spullen?
Het volgende zou je wellicht kunnen helpen: Eerst schat je in hoeveel spullen het zijn. Dan bepaal je hoeveel je daarvan ‘mag’ (/wil) houden.. Vervolgens kies je de beste, mooiste, minst volumineuze en waardevolste uit en die ga je koesteren in een ‘mama-hoekje of je stopt ze in een moederdoos of iets dergelijks. Je kunt foto’s maken van spullen die je wegdoet, maar die je ook in je herinnering wilt bewaren: die foto’s bewaar je dan op dezelfde plek.
Verder psychologisch: Als je spullen van je moeder wegdoet, dan doe je haar niet weg!!! Dat zij ze waardevol vond, is helemaal goed en dat respecteer je gewoon. Dat wil niet zeggen dat jij ze ook waardevol moet vinden of –erger nog- dat je er de rest van je leven voor zou moeten zorgen….. je respecteert je moeder en haar zienswijze en vervolgens neem je de beslissingen waar jij het fijnst mee kunt leven. Als je dan toch steeds geplaagd wordt door negatieve gedachten of gepieker…. Ik heb een artikel geschreven: ‘7 manieren om om te gaan met negatieve gedachten’: Als je daarin geïnteresseerd bent, dan nodig ik je uit om contact met me op te nemen!
Ik hoop dat je hier wat aan hebt! En vergeet niet: de meeste weerstand zit in je hoofd. Maar dat hoofd wil je alleen beschermen door dingen te laten zoals ze zijn en dat is niet altijd -sterker nog: meestal niet (!)- ondersteunend: Dus raad ik je aan: volg je hart en probeer erbij te komen wat jíj het liefste wil!
Ik wens je veel rust en wijsheid toe!
Manita Overweg
