Het begin is het moeilijkst

Het begin is vaak het moeilijkst. Normaal is het zo dat als je ergens tegenop ziet, het vaak wel meevalt als je maar eenmaal begonnen bent. Het beginnen vergt dan wat kracht. Als je de weerstand overwint en de mentale of emotionele drempel over bent, dan´rolt´het wel.

Het begin van het opruimen, organiseren en organizen van een overvol huis vormt hierop wel een uitzondering: Als je daarmee gaat beginnen, moet je ook eerst jezelf overwinnen. Zoals ik eerder al schreef, is het een heel natuurlijke menselijke reactie om als het ware verlamd te zijn en totaal apatisch en passief te blijven. Je kan niet goed beginnen. Je weet niet waar je moet beginnen. Je weet niet hoe je moet beginnen. Je hebt iets in je handen en dan? Het duurt dus echt wel een tijdje voordat het makkelijker wordt, voordat er een beetje ruimte komt, voordat je iets van resultaat begint te merken en te zien….

Dat betekent dat je dus niet moet denken: verstand op nul en doorgaan gewoon! Blijf maar doen. Fouten maken, mág, als je maar niet opgeeft. Stel jezelf een haalbaar KLEIN doel, een stukje tafelblad of één laatje, of neem je voor om een afgebakende tijd aan de slag te gaan en hou je daaraan. De andere dag weer en de dag daarna weer en zo verder. En uiteindelijk gaat het zijn vruchten afwerpen: ik beloof het ! Doe het en je zult het zelf merken: succes!!!