Boekbespreking: Fidget to focus

 

Rotz en Wright beschrijven in hun lekker leesbare boek dat AD(H)Ders niet voor niets friemelen: Het bewegen, twee dingen tegelijk doen en het gefreubel dient een doel: Jouw AD(H)D brein dwaalt af als je je verveelt. Om die focus te herpakken zoek je iets zintuigelijks (‘simultaneous sensory-motor stimulation strategy’ (de 4 Sn) om gelijktijdig te doen, waardoor je je weer/beter kunt concentreren. Dat moet iets zijn, betogen de schrijvers, dat zich op een ander vlak bevindt als dat waarop je je primair moet richten. Dus als je iets moet lezen, moet je niet iets kiezen dat met zien te maken heeft, maar wel met horen, voelen of ruiken etc. En het moet anderen niet in de weg zitten.

Het is wel handig als je aan anderen uitlegt dat je beter functioneert als je tegelijkertijd friemelt, want tot nu toe wordt het nut van friemelen niet vaak onderkent. Als anderen weten dat jij je beter kunt concentreren, beter kunt luisteren, de les kunt volgen of wat dan ook, dan zullen ze je gefriemel beter begrijpen en (toestaan/) accepteren. Leer het ook bij jezelf te herkennen als je over- of onderprikkeld raakt, want dan kun je het figetten (friemelen) bewust inzetten om beter te focussen.

Ik heb dit boek als één grote eyeopener ervaren: Opnieuw wordt bevestigd dat je toe moet geven aan je natuurlijke neigingen: meestal heb je die niet voor niets. Laat verwachtingen van jezelf en anderen achter je: doen wat bij je past, wat goed voelt, wat je helpt, zal je meestal alleen maar versterken!