ADHD-verzuchting: ’t is niet gelukt….

Mijn cliënte zuchtte: “Hoe komt het toch? Ik maak een plan. Daar ben ik best goed in. En dan lukt het niet. Ik ben best goed in veel dingen, dus hoe kan dat nou? Dit is een mysterie dat ik wil begrijpen.”
Mijn cliënte heeft adhd en ze is slim. Ze is creatief, ziet overal mogelijkheden, is ambitieus en ziet terecht dat ze heel veel potentie heeft. En toch lukt het haar geregeld niet om tot de uitvoering te komen. Ze stelt zichzelf helaas stelselmatig teleur …
Het gaat hier weer om de executieve functies. Ze realiseert zich dat ze een wat minder goed ontwikkeld tijdsbesef heeft. Dat ze ook wel erg veel tegelijk van zichzelf vraagt. Dat ze vaak niet doet wat ze van plan was, maar wel veel andere dingen doet.
En ook loopt ze er tegenaan, dat als ze dan eenmaal ergens wel mee begint, dat ze dan niet kan stoppen. En dat ze niet of nauwelijks pauzeert. Dan kan ze zomaar vergeten genoeg te drinken. We bespraken dat dat er ook mee te maken heeft dat ze dan vaak wil afmaken waar ze mee bezig is en dat ze dan haar hyperfocus niet wil verliezen tot het klaar is. Want als ze namelijk wel stopt om even te pauzeren dan kan er zo maar weer van alles tussendoor komen waardoor ze het niet terug afmaakt waardoor ze weer een open eindje heeft voor haar gevoel.

Voor alle mensen die dit herkennen, dit is er volgens mij aan de hand:
Een adhd-brein associeert constant. Dit maakt alles complexer, vaak groter, en leidt af. Daarnaast geloof ik dat er ook zelfsaboterende neigingen zijn: al wil je iets echt wel, er is toch iets dat je weerhoudt. Het kan te maken hebben met het feit dat je het jezelf bewust of onbewust niet gunt. Of dat je bewust of onbewust vindt dat je het eerst moet verdienen of iets dergelijks. Of je ziet er disproportioneel tegenop. Dan zit er angst onder. Heel vaak als je dan toch alsnog uiteindelijk begonnen bent, dan blijkt het een peulenschil: zet je echt je aandacht erop, dan is het vaak zo gebeurd. In andere gevallen weer helemaal niet. Dan moet je voordat je kunt beginnen eerst een hobbel nemen die op blijkt te duiken. En voordat je die kunt nemen moet je iemand bellen en die is juist op vakantie. En als je daar al omheen kan, dan blijk je iets nodig te hebben dat je niet kunt vinden en ga zo maar door. Soms heeft een project zoveel voorportalen waarvan je je de ene keer bewust bent en waarvoor je de andere keer alleen maar onbewust bevreesd voor bent, dat je al moe wordt bij de gedachte om je op die taak te gaan richten.

Als oplossingsrichtingen denken we aan:
– Hou gedurende een paar weken een functioneel dagboekje bij zodat je meer inzicht krijgt in wat je elke dag concreet wel of niet hebt gedaan;
– Zie wat je wel hebt gedaan;
– En wees daar trots op, tevreden over en dankbaar voor…;
– Richt je op je eigen blijheid op een dag;
– en het belang van het resultaat relativeren,
– (want hoe belangrijk zijn resultaten nu als je straks op je sterfbed ligt: dan gaat het veel meer om de relaties die je hebt en de liefde die je hebt opgebracht voor jezelf en anderen…)
– Luister naar je lichaam: voel je een dorstsignaal: ga dan zorgen dat je iets drinkt. Heb je last van je rug? Dan is het tijd om iets anders te gaan doen. Ben je moe? Idem dito.
– De sleutel zit voorts in meer acceptatie, en mild zijn voor jezelf;
– Meer meegaan met de flow van de dag;
– Vertrouw erop dat je weet wat het goede is om NU te doen;

Aan de ene kant kun je best meer regie gaan krijgen in je leven, zeker als je trauma’s en angsten kunt aanpakken en een plekje kunt geven of zelfs helemaal wegwerken. Door goed te kijken naar jezelf en je bewust te worden van dingen, door dingen te proberen, door te vallen en weer op te staan, door fouten te maken en daarvan te leren, door eerlijke feedback, door jezelf patronen, gewoontes en rituelen aan te leren of door dingen die teveel van je vragen af te stoten of te delegeren, door dit alles, is er zeker winst te behalen. Aan de andere kant mag je er ook zijn zoals je bent. Mag de lat wat lager. Mag je jezelf ok vinden ook al zou je misschien net wat liever net wat beter georganiseerd zijn.  Het is wat het is. Jij bent jij. Je doet je best. Maak de wereld mooier op de manier die bij je past en ga niet forceren het op een andere manier in te richten. Wees je unieke zelf, er zijn al zoveel anderen…

Ik heb dit geschreven voor mijn lieve cliënte en voor jou. Ik hoop dat jullie er wat mee kunnen. Mijn cliënte spreek ik morgen weer. Voor haar en voor jou: zet hem op, succes en vooral veel plezier!