7 Regels om op te ruimen
Even ter opfrissing: hoe creëer je nu ruimte in een overvol huis, waar de stapels overal bijna omvallen en waar geen beginnen meer aan lijkt?
- 1- De allerbelangrijkste eerste regel is: Niet denken! Ga doen: Je kijkt om je heen en als je ook maar even ergens besprongen wordt door het gevoel om iets op te pakken, dóén! Ook als je dat nou juist niet hebt, maar de totale hoeveelheid je wel irriteert. Gebruik elke prikkel, positief of negatief. Doen. Niet twijfelen.
- 2- Je beslist hoe lang je werkt en als je dan nog meer wilt beslissen, neem je dan voor welk hoekje, laatje, stukje je graag ‘open breekt’ en af zult maken. Ik stel voor dat je het opbouwt: de eerste drie dagen 10 minuten, de rest van de week een kwartier. De tweede week een half uur en dat houdt je vol! Als je meer energie krijgt en/of meer tijd, dan volg je je intuïtie. Natuurlijk mag je langer werken, maar zorg ervoor dat je het wel elke keer blijft oppakken. Waak ervoor dat je te hoge eisen aan jezelf stelt. Zet HELE KLEINE STAPJES, maar wel elke dag!!!
- 3- Je hoeft er ook geen zin in te hebben, je hoeft het niet leuk te vinden, je hoeft niet te vinden dat je het goed doet, je hoeft niet te geloven dat het werkt, maar je doet gewoon. En als je dan elke dag een volgend hoekje, laatje of stukje aanpakt, dan gebeurt er iets: het is in beweging. Ook al verplaats je in het begin alleen maar. Je bent begonnen en je houdt vol, je volhardt!
En wat doe je dan?
- 4- Je hebt iets in je handen en weet je wat: je hoeft niet te weten dat de beslissing die je gaat nemen de goede is: je mag ook best fouten maken!
- 5- Je hoeft het ook niet te bewaren: alle stemmetjes die tegen je zeggen dat je het moet houden, omdat je het nog kunt gebruiken, omdat het zonde is als je het weg doet, omdat iemand je het heeft gegeven, het duur was of wat dan ook: het mag gewoon weg. Voor niemand hoeft het te blijven: alleen jouw gedachten zullen je die kant op sturen, zullen je proberen te overtuigen van de waarde van het bezit, van het verlies als je los laat… Maar probeer ‘t maar eens, luister niet naar die stemmetjes.
- 6- Wees rigoureus als je kunt. Als je niet kunt, omdat je gewoon (nog) niet kan, pak dan een doos of een (vuilnis-)zak en doe het daar in. Zet die een week ergens neer en laat bezinken of het echt onmisbaar is. Als je iets in je handen hebt, waarmee je nog wel iets wilt of kunt, doe dat dan. Voer uit wat je van plan was of zet in ieder geval de eerste stap. Als dat niet kan, niet nu, dan is het meestal iets wat je ook straks, later, ook niet zult doen, want ook dan, zal het (weer) niet kunnen, niet op dat moment, en zo kan dat nog jaren, decennia doorgaan: zonde van jouw leefruimte toch: het belast je ook, al die spullen die je er steeds aan herinneren dat je er nog wat mee ‘moet’…..
Dus probeer het eens: weg ermee.
- 7- Kijk of je lekker slaapt die nacht en hoe het de andere dag voelt: Voelt het niet goed, jammer, het geeft niet, ga gewoon door! Voelt het wel goed: Hoera! Je brein krijgt nu een positieve prikkel van loslaten! Maar nogmaals: hoe het voelt is -gek genoeg- niet eens zo belangrijk: ga door, of het goed voelt of niet, blijf stapjes zetten en uiteindelijk ga je verschil ervaren. Dus elke dag opnieuw een stukje, langszaam maar gestaag!
Laat me even weten of het voor je werkt!